Sigurd Thomassen: EHF referee – deel 1

Sigurd Thomassen was jarenlang het uithangbord van de Belgische scheidsrechters. De Frank De Bleeckere van zijn generatie zeg maar. Respect afdwingend, rad van tong en een autoriteit op zijn vlak. Een objectieve vaststelling zonder zijn collega’s ook maar iets te kort te willen doen. Van provinciale afdeling naar eerste nationale om via de BENE-League Europa te gaan veroveren. Een ‘domme’ leeftijdsgrens zorgde ervoor dat Sigurd nooit op mondiaal vlak kon aantreden. Het verhaal van een aimabele man die streng maar rechtvaardig tussen de lijnen stond. In het eerste van in totaal drie delen beschrijven wij zijn eerste stappen en beginjaren als scheidsrechter. 

Sigurd Thomassen was er vroeg bij als scheidsrechter. “In 1995 ben ik op 15 jarige leeftijd begonnen als scheidsrechter. Van het huidige opleidingssysteem was helemaal nog geen sprake. De eerste wedstrijden die ik floot waren jeugdwedstrijden in Hasselt. Ik deed dat toen samen met mijn papa. Eigenlijk moest je toen 16 jaar zijn om wedstrijden te mogen leiden. Ik heb het toen onder begeleiding gedaan. Nadien heb ik de cursus ‘volwaardig scheidsrechter’ gevolgd.” 

Toen Sigurd zestien werd leidde hij zijn eerste wedstrijd. “Op dat moment speelde ik zelf ook nog handbal. Ik ben beginnen handballen toen ik 6 was. Toen ik als boorling mijn ogen voor het eerst opende was mijn vader een handbalspeler bij Initia Hasselt. Van thuis uit moesten wij een sport kiezen. Eender welke sport. Onze papa had ab-so-luut niet de hoop dat wij thuis ook zouden beginnen handballen. Dat was absoluut geen noodzaak. Maar wij zagen altijd handbal dus was het voor ons vrij logisch dat we ook zouden handballen. Net zoals het ook logisch was dat we dat in Hasselt zouden doen, bij de club van papa. Waarom ik op mijn vijftiende ben beginnen fluiten? Wel, ik moet je het antwoord schuldig blijven. Ik heb daar geen idee van. Ik zou het echt niet durven zeggen. Maar, het is mij wel goed meegevallen en ik ben het blijven doen. Ik heb dat altijd graag gedaan. Ik had op dat ogenblik alleen niet de kans om het te doen met iemand van mijn leeftijd, iemand uit mijn eigen omgeving. Met mijn papa heb ik enkele wedstrijden gefloten. Nadien ben ik met Tony Bielen, huidig secretaris bij Intia Hasselt, wedstrijden in provinciale beginnen leiden om nadien een koppel te vormen met Patrick Stienen. Hij is momenteel nog steeds aan de slag als scheidsrechter.” 

Rond de millenniumwissel drukte Sigurd even de pauzeknop in en kneep hij er als scheidsrechter een jaar tussen uit. “Er lagen een aantal omstandigheden aan de basis van die beslissing. Eén van die omstandigheden was het gedrag van een coach van een Limburgse ploeg. Zijn attitude, zijn handelingen waren de aanzet om de stekker eruit te trekken. Dat in combinatie met nog enkele andere factoren. Uiteindelijk heb ik het fluitje dan toch terug opgenomen en ben ik opnieuw beginnen fluiten. Alleen, want mijn toenmalige college Patrick moest omwille van professionele redenen destijds ook stoppen. Toen ik als scheidsrechter begon bestond het ‘peterschap’ van een scheidsrechter nog. Mijn toenmalige peter was François Mulleners. Ik had nooit het peterschap nodig gehad tot dat moment dat ik het nodig achtte om mijn peter aan zijn mouw te gaan trekken. Toen ik opnieuw wedstrijden wou beginnen leiden heb ik een goed gesprek gehad met François. Hij was toen chef scheidsrechter. Ik vertelde hem dat ik opnieuw wou beginnen fluiten maar dat ik een goede collega nodig had. Ik wist toen heel goed wat ik wou en zei dat dit de voorwaarde was om er volledig voor te kunnen gaan én om in te zetten op het hoogst mogelijke.” 

Het eerste jaar floot Sigurd alleen tot er met Karl Riga voor hem een partner gevonden werd. Het koppel zorgde meteen voor een primeur. “Nooit eerder werkte een scheidsrechter van de VHV samen met een collega van de LFH. Op die manier werden wij het eerste ‘Belgisch’ koppel. Dat was uniek. We spreken dan over 2003. Eind van dat seizoen hebben we in Antwerpen tijdens een vierlandentornooi onze testen om wedstrijden in Europa afgelegd. Met succes!” 

Wordt morgen vervolgd

Foto: Facebook Sigurd Thomassen